Συμπράξατε, στην διεύρυνση του Λεξικού Ελληνικών, δια προτεινόμενων λημμάτων.
βυζαντινός
- απόδοση: ο υπήκοος του Βυζαντινού Κράτους / που ανήκει που αναφέρεται που αφορά που δημιουργήθηκε που προέρχεται από το Βυζάντιο
- γένη: -ός -ή -ό
- θεματολογία: ‘ Πλήθος Ουσιαστικών - Επιθέτων - Μετοχών ’
άριστος αναλυτής του βυζαντινού πολιτισμού
άτομο το οποίο ενσυνειδήτως αρέσκεται σε βυζαντινές μηχανορραφίες
βαθύς γνώστης της βυζαντινής γραμματολογίας
εκ των καλυτέρων ιστορικών της βυζαντινής αυτοκρατορίας
θαυμαστής της αρχιτεκτονικής των βυζαντινών εκκλησιών
λάτρης βυζαντινών υμνογράφων
μελετητής βυζαντινών χρονικογράφων
ουδείς αμφέβαλε την σπουδαιότητα των βυζαντινών χρόνων
το σπίτι κοσμούν σπάνια έργα βυζαντινής αγιογραφίας
υπήρξε ο τελευταίος λ αυτοκράτορας
